การเข้าสู่ระบบด้วย Facebook

ความสามารถในการเคลื่อนย้ายโทเค็นการเข้าถึง

คู่มือนี้จะอธิบายถึงสถานการณ์ทั่วไปเกี่ยวกับความสามารถในการเคลื่อนย้ายเพื่อให้คุณสามารถสร้างแอพโดยกำหนดค่าตามความต้องการของคุณได้

การใช้งานโทเค็นกับแอพประเภทต่างๆ

โทเค็นการเข้าถึงรองรับการเคลื่อนย้าย คุณสามารถใช้โทเค็นที่ได้รับจากเครื่องใดก็ได้ เมื่อคุณผสานรวมอินเทอร์เฟซเว็บไซต์ ไคลเอ็นต์สำหรับมือถือ และเซิร์ฟเวอร์เข้าด้วยกัน คุณจะมีการกำหนดค่าหลากหลายรูปแบบที่ใช้ร่วมกันได้ อย่างไรก็ตาม การกำหนดค่าที่แตกต่างกันนี้ก็มีข้อดีและข้อเสียที่แตกต่างกันไปในเรื่องความสามารถและการรักษาความปลอดภัย

การกำหนดค่าข้อดีข้อเสียหมายเหตุด้านความปลอดภัย

คำขอการเข้าสู่ระบบและคำขอ API จะเกิดขึ้นในไคลเอ็นต์บนเว็บ (โทเค็นระยะสั้น)

การใช้งานที่ง่ายดาย

ไม่มีการโพสต์แบบออฟไลน์

ไม่มีการเข้าถึงระยะยาว

ต้องยืนยันตัวตนบ่อยครั้ง

คำขอการเข้าสู่ระบบและคำขอ API จะเกิดขึ้นในไคลเอ็นต์สำหรับมือถือหรือบนเว็บแบบเนทีฟ (โทเค็นระยะยาว)

ยืนยันตัวตนบ่อยน้อยลง

ไม่มีการโพสต์แบบออฟไลน์

คำขอการเข้าสู่ระบบและคำขอ API เกิดขึ้นในไคลเอ็นต์บนเว็บ (เปลี่ยนเป็นโทเค็นระยะยาวได้เมื่อแลกเปลี่ยนโค้ด)

ต้องรักษาความปลอดภัยเพิ่มเติมในบางสถานการณ์

ใช้งานยาก

ไม่มีการโพสต์แบบออฟไลน์

จะเป็นประโยชน์ในบางสถานการณ์เท่านั้น

การเข้าสู่ระบบเกิดขึ้นในไคลเอ็นต์สำหรับมือถือหรือบนเว็บแบบเนทีฟ

คำขอ API เกิดขึ้นบนเซิร์ฟเวอร์ (พร้อมโทเค็นระยะยาว)

การโพสต์แบบออฟไลน์

เพิ่มฟีเจอร์การรักษาความปลอดภัยที่จะพร้อมใช้งานเมื่อเรียกใช้ผ่านเซิร์ฟเวอร์

ไคลเอ็นต์จะต้องเรียกใช้เซิร์ฟเวอร์เพื่อทำหน้าที่เป็นพร็อกซีสำหรับการเรียกใช้ใดๆ

ใช้ appsecret_proof สำหรับการเรียกใช้ทั้งหมด

การเข้าสู่ระบบเกิดขึ้นในไคลเอ็นต์สำหรับมือถือหรือบนเว็บแบบเนทีฟ

คำขอ API เกิดขึ้นบนเซิร์ฟเวอร์หรือในไคลเอ็นต์

การโพสต์แบบออฟไลน์

การโพสต์จากไคลเอ็นต์ที่ผู้ใช้เป็นผู้ดำเนินการ

ใช้งานยาก

ใช้ appsecret_proof สำหรับการเรียกใช้ทั้งหมดที่มาจากเซิร์ฟเวอร์

การเข้าสู่ระบบของไคลเอ็นต์บนเว็บหรือแบบเนทีฟ และคำขอ API

การกำหนดค่านี้ถือว่าทำได้ง่ายที่สุดในกรณีที่คำขอการยืนยันตัวตนและคำขอ API เกิดขึ้นบนไคลเอ็นต์ โมเดลนี้มีการกำหนดค่าที่ทำได้อยู่ 3 รูปแบบดังนี้:

  1. ไคลเอ็นต์แบบเนทีฟหรือบนเว็บจะยืนยันตัวตนและใช้โทเค็นระยะสั้นหรือระยะยาวที่ได้รับมาเพื่อเรียกใช้
  2. ไคลเอ็นต์บนเว็บจะยืนยันตัวตนและแลกเปลี่ยนโทเค็นระยะสั้นเป็นโทเค็นระยะยาวผ่านเซิร์ฟเวอร์ โทเค็นนี้จะถูกส่งกลับไปยังไคลเอ็นต์บนเว็บ โดยไคลเอ็นต์บนเว็บจะใช้โทเค็นนี้ในการเรียกใช้ API
  3. ไคลเอ็นต์บนเว็บจะยืนยันตัวตนและแลกเปลี่ยนโทเค็นระยะสั้นเป็นโทเค็นระยะยาวผ่านเซิร์ฟเวอร์ เซิร์ฟเวอร์ส่งโค้ดไปยังไคลเอ็นต์ ไคลเอ็นต์แลกเปลี่ยนโค้ดเป็นโทเค็นระยะยาวและใช้โทเค็นดังกล่าวในการเรียกใช้ API การกำหนดค่าในรูปแบบนี้ไม่ค่อยมีการนำมาใช้

โฟลว์ของไคลเอ็นต์แบบเนทีฟหรือบนเว็บ

โฟลว์ของไคลเอ็นต์บนเว็บที่มีโทเค็นระยะยาว

โฟลว์ของไคลเอ็นต์บนเว็บที่มีการแลกเปลี่ยนโค้ด

การเข้าสู่ระบบของไคลเอ็นต์และการเรียกใช้ API ของเซิร์ฟเวอร์

ในการกำหนดค่าทั่วไปเช่นนี้ การยืนยันตัวตนจะเกิดขึ้นบนไคลเอ็นต์ แต่เซิร์ฟเวอร์จะเป็นฝ่ายเรียกใช้ API ทั้งหมดในนามของไคลเอ็นต์ เซิร์ฟเวอร์สามารถใช้พารามิเตอร์ appsecret_proof เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการรักษาความปลอดภัยให้ดียิ่งขึ้นเมื่อทำการเรียกใช้ได้

การเข้าสู่ระบบของไคลเอ็นต์และการเรียกใช้ API ของไคลเอ็นต์หรือเซิร์ฟเวอร์

การกำหนดค่านี้เป็นรูปแบบที่ผสมรวมวิธีข้างต้นเข้าด้วยกัน

ตั้งค่าโทเค็นการเข้าถึงโดยใช้ SDK

การระบุโทเค็นการเข้าถึงที่จะใช้กับการเรียกใช้ API ใน SDK ของเราทำได้ในหลายวิธี